inarticulate;
not joined, simple.
Որ չէ յօդեալ ի մասանց. պարզ անմարմին. իմանալի.
Անյօդ եւ անմարմին էութիւն աստուածութեան. (Գր. հր.։)
Անյօդս կատարեալ բանաւորս (հրեշտակս), եւ զյօդապատս (զմարդիկ). (Գանձ.։)
Անյօդ բնութիւն։ Զիւրաքանչիւր զգայութիւն մեր յօդեալ անյօդիցն չէ անխորհրդաբար. (Շ. թղթ. եւ Շ. հրեշտ.։)
Զեզեկիէլեան տեսլեանն երեւոյթ անյօդն էութեամբ. (Նար. խչ.։)
Չունօղ զյօդուածս եւ զխաղս անդամոց.
Ոտք փղաց անյօդք են. (Վեցօր. ՟Թ։)
Անմիաբան. որ ոչ զօդի ընդ այլս.
Իսկ զմեզ անյարմարս եւ անյօդս, եւ ոչ երբէք կարացեալ ի նոյն գալ. (Առ որս. ՟Ժ՟Ե։)
Պակասեալ ի յօդելոյ զբարբառ, կամ զհեգ եւ զբառ նշանական.
Ձայն երկակի է. կամ յէդեալ, կամ անյօդ, որպէս անասնոյ, եւ կամ որպէս անշնչիցն հնչմունք։ Վասն անյօդ ձայնի. (Անց. պորփ։)
Անյօդ եւ աննշան կոչումն են ձայնք անասնոց։ (Բարկացողաց) անյօդ խօսք՝ ամենեւին պակասեալ ի բանէ. (Սարգ. ՟բ. պ. ՟Դ. եւ Սարգ. յկ. ՟Դ։)
Առանց յօդելոյ.
Աննշանս եւ անյօդս խօսին. (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Դ։)